czerwony domek, w którym baśnie pisał Hans Christian Andersen

Nie lubię pisać postów dwa razy, a to już chyba trzeci raz mi się przytrafiło :P Cóż... przechodząc do rzeczy ;]

Sintra... na wstępie powiem, że to kolejne małe urocze miasteczko oddalone o 40minut pociągiem osobowym od Lizbony :) ] Tyle słowem wstępu :P Zebrać 30 osób na stacji metra o umówionej porze? niemożliwe?? święta racja!! Ale jakoś udało się nam zapakować do pociągu...

Po raz pierwszy była z nami nasza nauczycielka portualskiego :) Miałam okazję nawet z nią porozmawiać i przy odrobinie gestykulacji wraz z jej domyślnością nasza kowersacja trzymała się kupy ;] Poprzednie dwa razy spędziliśmy z Aurelią i szczerze mówiąc nie mogłam zrozumieć jej portugalskiego. Jednak tym razem już nie musieli mi przekładać na angielski histori miejsca które właśnie odwiedzaliśmy :] 3 tygodnie to naprawdę mało, ale robię postępy. 

Głównym celem wycieczki była Quinta da Regaleira i najwiecej czasu spędziliśmy w ogrodach. Wraz z wysokością zwiększała się nie tylko roślinność ale i również tajemniczość tego miejsca. Małe wierzyczki, altanki, jeziorka, tajemne przejścia, tunele, mosty, kręte schody, niezliczone rozwidlenia dróżek i cień ogromnych drzew - czyli niezwykle miła odmiana od ciągłego przebywania w mieście. Zwiedzaliśmy w południe więc turystów było niewiele :) Potem naszedł czas na wybranie się całą wycieczą ( zwiedzanie w zorganizowanych wycieczkach ma swoje znaczące minusy... ) do pałacu :) Tamtejsza biblioteka jest niezwykle oryginalna! Ściany tego kwadratowego pokoju od góry do dołu były wypełnione książkami i dodatkowo na podłodze wokoło ścian były lustra które sprawiały wrażenie jakby podłoga wisiała w powietrzu...  Przyciemnione światło dodawało tylko więcej mistycznej magi ;))) Właściciel należał do masonerii i nie wiadomo do jakiej jeszcze innej organizacji, więc to nie takie dziwne :P Dla dopełnienia tradycji była kawa i ciasteczko :) Ekspresso jak dla mnie za gorzkie, a ciacho za słodkie :P jednak, podobno specjalność regionu, więc wypadało spróbować :D Wrócę do domu i okaże się, że dzień bez kawusi to dzień stracony ;P Na koniec kilka zdjęć kiedy biegałam z aparatem:

Mistyczna Quinta da Regaleira czyli archtektoniczny kaprys milionera ( alchemika ) Antonio Monteiro.

Post z dedykacją dla Sylwii :) Wiem, że Tobie to miejsce spodobało by się najbardziej!